Dag 8 - Bellingham en Canada

Zondag, 27 mei 2018

Half acht wakker, dus klokje rond geslapen !

Lekker rustig aan doen en ontbijten in motel. Er staat een pancake-machine maar ik heb geen idee hoe dat werkt. Er zit slechts èèn man in de ontbijtzaal te eten, die heeft ook pancakes, dus ik ben maar zo brutaal om naar hem toe te gaan en te vragen hoe dat moet. Hij is erg vriendelijk en legt me uit dat ik er een bord onder moet houden en op een knopje moet drukken en dan even wachten tot de machine een pancake uitspugt en hij vertelt erbij dat het echt machine-pancakes zijn dus de smaak laat wat te wensen over.... Ik ga het proberen en inderdaad komt er na een druk op een knop en even wachten een rubberen pancake uit gevallen. Met wat stroop erop toch wel te eten maar ik heb geen behoefte aan een tweede.

Het is vandaag zondag in het memorial weekend. Morgen is laatste maandag in mei, dat is vaste datum voor Memorial Day, grote feestdag in USA. Ik verwacht dus dat het druk zal zijn op de weg en ook voor de grens naar Canada en ga op tijd op weg. Om kwart voor negen sta ik in de file voor de Canadese grens, maar niet echt druk, er zijn slechts 2 van de 7 grenspoortjes open en na 20 minuten ben ik al aan de beurt. Paar vragen over wat ik in Canada ga doen en ik mag verder.

Zit ik zomaar in Canada...….. anders als de USA, hier hebben ze bijvoorbeeld metrisch stelsel, dus borden aan de kant van de weg geven aan hoeveel km per uur je mag ipv hoeveel miles enz. Volgens internet nemen ze hier zo vlak over de grens geen USA-dollars aan en ik heb geen Canada dollars, maar voor een kort dagje mag dat geen probleem zijn. Ik kom alleen om te geocachen, verder niks. Is eigenlijk een rustdag vandaag, als ik klaar ben met geocachen wil ik terug naar motel om te relaxen. In Vancouver aangekomen kom ik erachter dat ik me niet goed heb voorbereid. Ik heb USA navigatie in de auto, ik heb USA kaarten in mijn GPS en ik heb niks-noppes-nada voor Canada. Ik zie de geocaches wel op mijn GPS staan maar geen wegen, dus dat is erg moeilijk zoeken, eigenlijk ondoenlijk. Omdat ik maar een paar geocaches wil doen heb ik niet de moeite genomen om deze offline te zetten in mijn iPhone, dus heb ik internet nodig om mijn iPhone te kunnen gebruiken voor geocachen. Dat ga ik niet doen, dat is me te duur. Ik heb een wereldbundel van 5 euro per dag, 30 MB internet, alleen te betalen als ik op een bepaalde dag ook internet gebruik. Maar binnen paar minuten is die 30 MB op  (gemerkt bij gebruik om foto te maken bij webcamcaches) en moet ik buiten bundel bijbetalen en dat gaat hard. Dus ik gebruik die wereldbundel alleen als ik het echt nodig heb, gewoon voor noodgevallen en geen geocachen vinden is geen noodgeval. Geparkeerd voor een Starbucks en daar met internet geprobeerd wat te noteren, maar om een lang verhaal kort te maken, Vancouver is te groot, te druk, te veel wirwar aan straten, èèn cache gevonden en dan dus snel weg hier.

Op de terugweg zou ik langs een geocache moeten komen die ik wel weet te vinden, in een bosgebied, daar is een grotere cachebehuizing met wat boeken erin, en daar wil ik een boek brengen en ook nog een TB (iets geocache-achtigs wat van cache naar cache gaat en deze TB heeft over de hele wereld gereisd en wil terug naar Canada, dus ik heb de eigenaar beloofd deze mee te nemen en in Canada in een cache weer achter te laten). Parkeerplek gevonden, trail-ingang gevonden en aan de wandel. Cache zou aan het pad moeten liggen, dus ik kan niet verdwalen en heb mijn GPS alleen nodig om te kunnen zien als ik de cache bereikt heb.

Tot zover ging het goed, ik herken de zoekplek ook van de foto's en begin te zoeken en te zoeken en te zoeken en kan niks vinden. Moet een wat grotere behuizing zijn met paar boekjes erin, dus ik zoek echt geen speld in een hooiberg, maar hoe ik ook zoek, niks te vinden ! Als ik twijfel over opgeven of doorzoeken realiseer ik me opeens dat ik de TB niet heb meegenomen, die ligt nog in de koffer in het motel. Dan is de beslissing om te stoppen snel gemaakt, terug gewandeld en terug naar motel. Uiteraard weer in de file bij grens Canada-USA, maar nu maar 15 minuten moeten wachten.

In motel gelijk de TB in mijn rugzakje gedaan en dan broodje gegeten en vervolgens in Bellingham zelf wat geocaches gedaan. Ik zoek op internet of er nog een andere grotere cachebehuizing vlak over de grens ligt en vind inderdaad een cache op 5 minuten afstand van de grens. Is gemakkelijk vindbaar volgens vorige geocachers, dus ik wil het nog wel eens proberen.

Maarrrrrrrrr……. ik check eerst de wachttijd voor de USA-Canada grens en zie dat deze aan het einde van de middag op 1 uur en 15 minuten staat. Daar heb ik dus geen zin in. Heen èn terug meer dan uur in de file, nee dank je wel. Ik houd de filetijden in de gaten en tot na 20.00 uur blijft het druk. Daarna is het voor mij niet meer mogelijk om te gaan, want dan kom ik in het donker aan en loop ik risico dat ik de cache weer niet vind. Misschien morgenochtend vroeg, misschien helemaal geen Canada meer.

's Avonds internet bijgewerkt, lekker douchen, wat lezen en dan snurken. Geen wekker gezet, ik zie wel hoe laat ik wakker word. Morgen misschien eerst even Canada, dat is afhankelijk van de wachttijden bij grens, en dan naar zuiden voor slaapplek in Portland. Lange autorit, dus op tijd naar bed.