Dag 10 - van Portland naar Molalla

29 mei 2018 - Molalla, Verenigde Staten

Dinsdag, 29 mei 2018.

Dit hostel is wel echt iets minder dan ik gewend ben. Kreeg een code voor een cijferslot op de deur naar de kelder waar mijn slaapzaal was. Paar keer in en uit geweest, deur stond telkens open, dus de code niet uitgeprobeerd. Op tijd gaan slapen, achteraf bleek dat er verder alleen maar jongens op deze zaal sliepen, vandaar waarschijnlijk de rotzooi..... Ik ging al om half 10 of zo naar bed en toen brandden uiteraard nog steeds de lampen op de slaapzaal. Ben paar keer 's nachts wakker geweest en toen was tekens pikkedonker en mijn zaklamp lag in de auto. En toen moest ik natuurlijk plassen..... Dus mijn bed uit geschrafeld en voorzichtig richting naar wat ik dacht de uitgang van de slaapzaal geschuifeld. Dat is goed gegaan. Buiten de slaapzaal kom je dan in een (ook donkere) gang en vervolgens einde van die gang bij de trap omhoog, die is afgesloten met een deur met een deurcijferslot. Openen was geen probleem en ik kwam in het licht terecht. Twee trappen op om te kunnen plassen, belachelijk maar het was niet anders. Terug naar de kelder en toen tot de conclusie gekomen dat de aan mij gegeven (geschreven)  code de kelderdeur niet open kreeg. Er was niemand op de receptie, die was alleen bemenst van 's morgens vroeg tot een uur of 11 's avonds, dus daar kon ik niet om raad vragen. Beetje liggen stommelen bij die deur en uiteindelijk kwam er een slaapdronken jongeman (Zwitser) die me gehoord had en die terecht bedacht had dat iemand zijn code kwijt was. Zo, ik was in ieder geval binnen in het keldergedeelte. Nu nog naar mijn kamer in het donker. Er was gelukkig maar èèn slaapzaal aan de rechterkant, dus ik kon daar niet missen, op gevoel de deur in de lange muur gevonden en naar binnen en ook nog mijn eigen bed gevonden en niet bij een van de jongens in bed beland. Ik ging er maar vanuit dat zolang het een stapelbed was, ik daar NIET moest zijn.

Dan met lege blaas weer inslapen en paar keer wakker, maar was nog steeds donker, dus me omgedraaid en verder geslapen. Om 10.00 uur kreeg ik het besef dat ik eens op mijn iPhone moest kijken hoe laat het was en schrok ik van het late tijdstip. De lichten waren nog steeds uit in de slaapzaal en omdat er geen raam in zat was het er om 10.00 uur 's morgens dus nog steeds pikkedonker. De meeste bedden waren trouwens nog bezet, de jongens sliepen uit. Ik heb toch maar licht aangemaakt en heb stilletjes mijn weinige spulletjes bijeengeraapt en weg hier. Uiteraard was ik te laat voor hostel-ontbijt, dus ik heb maar beker (gekochte) joghurt als ontbijt genomen en dan snel weg hier.

Planning van vandaag was een paar geocaches te doen in centrum Portland (hostel was redelijk buiten centrum, expres zo gekozen omdat ik anders mijn auto niet kwijt zou kunnen). En daarna doorrijden naar een klein plaatsje Molalla, daar zit ik dichtbij een paar geocaches die ook hoog op mijn verlanglijstje staan.

Het geocachen in centrum Portland was snel gedaan, parkeren kost daar 5 dollar per uur of gedeelte van een uur, dus daar had ik niet zoveel zin in. Ben toen naar een heuveltop gereden van waaruit je een prachtig uitzicht hebt rondom op de velden rondom Portland en op de bergen erachter. Van daaruit doorgereden naar mijn motel voor de komende twee nachten.

Foto’s

1 Reactie

  1. Jo:
    31 mei 2018
    Heftige nacht , ik kan er ook van meepraten gisteravond alles wageweid open op de bovenverdieping (vanwege de temperatuur , had de deur van mijn slaapkamer dicht , was dit vergeten en liep heel hard tegen de deur , vooral mijn hoofd deed behoorlijk pijn , gelukkig geen wond , dus geen bloed , maar dat is nog niks bij de nacht die jij beschrijft